ಅಮ್ಮನಲ್ಲದೇ ಬೇರಾರು?

ಹೆತ್ತ ತಾಯಿ ದೇವಕಿಗಿಂತ,

ಮಿಗಿಲಾಗಿಯೇ ಸಲಹಿದಳು,

ಆ ತಾಯಿ ಯಶೋದೆ,

ಅಮ್ಮನೆಂಬ ಹೆಸರಿಗೆ ಅವಳು,

ಅನ್ವರ್ಥವೆ ಆದವಳು.

ಕುಂತಿ ಹೆತ್ತ ಮಗುವನ್ನು,

ಜಗಕೆ ಹೆದರಿ ತ್ಯಜಿಸಿದಳು.

ಮಗುವು ಇಲ್ಲದ ಕೊರಗನ್ನು

ಕರ್ಣನ ಸಲಹಿ, ಮರೆಯವಳು,

ರಾದೆಯಲ್ಲದೆ ಬೇರಾರು?

ರಾಮನ ಮೇಲಿನ ಕೈಕೆಯ ಪ್ರೇಮ,

ಆಯಿತು ಕರುಗುವ ಹಿಮ,

ಭರತನ ಮೇಲಿನ ಕುರುಡು ಪ್ರೇಮ,

ತಾಯಿ ಮರೆತಳು ನೀತಿ ನಿಯಮ.

ಪತಿವ್ರತೆಯಾಗುವ ಕನಸಿನಲಿ,

ಕುರುಡಿಯಾದಳು ಗಾಂಧಾರಿ ,

ಮಕ್ಕಳ ತಪ್ಪನು ತಿದ್ದಿ,

ಹೇಳಲಿಲ್ಲ ಅವರಿಗೆ ಬುದ್ಧಿ,

ಬಾಲ ನರೇಂದ್ರನ ತಾಯಿ,

ಮಾತೆ ಭುವನೇಶ್ವರಿ,

ಆದಿ ಮೀರಿ, ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದ,

ಪರಮಾತ್ಮನ ಪರಿಚಯಿಸಿದಳು.

ಮೋಹನದಾಸ ಗಾಂಧಿeಜಿಯಾಗುವ ಮುನ್ನ,

ಸತ್ಯನಿಷ್ಟೆಯ, ಆಚಾರವಿಚಾರಗಳ,

ಸೂಕ್ಷ್ಮ ತಿಳಿಸಿದ, ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳಿದ,

ಮಾತೆ ಕಸ್ತೂರಿ.

ರೂಪಗಳು ಹಲವಾರು,

ದಾರಿಗಳು ನೂರಾರು,

ಅಂತರಾಳ ಒಂದೇ,

ಮಗುವೇ ಮಾಣಿಕ್ಯ..

ಬಾಳ ದಾರಿಗೆ ಬೆಳಕಾದವಳು,

ಬಿಸಿಲ ಬೇಗೆಗೆ ನೆರಳಾದವಳು,

ಒಲುಮೆ ಧಾರೆಯ ಸೊದೆಯಾದವಳು,

ಯಮ ನಿಯಮಗಳ ಗುರುವಾದವಳು,

ತಪ್ಪುತಿದ್ದುವ ತಂದೆಯಾದವಳು,

ಬೇಡಿದ್ದು ನೀಡುವ ಕಾಮಧೇನು ಅವಳು,

ನೊಂದ ಕಣ್ಣೀರು ಎಂದು ಕಾಣಿಸದಂತೆ,

ಜಾದು ಮಾಡಿದವಳು.

ಅಂದಷ್ಟೂ ಕಿವಿತೆರೆಯುವವಳು,

ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳಲು ಎಂದು ಮರೆಯದವಳು,

ತನ್ನ ತಾಳ್ಮೆಗೆ ಭೂಮಿಯಾಗುವಳು,

ಮೇರೆ ಮೀರಿದರೆ ಶಕ್ತಿಯಾದವಳು,

ಹೆಸರೇ ಇಲ್ಲದೆ, ಉಸಿರೇ ಆದವಳು,

ಮೇಣದಂತೆ ಕರಗಿದರು,

ನಗುನಗುತ ನಡೆವವಳು,

ಅಮ್ಮನಲ್ಲದೆ ಬೇರಾರು?

ಮನಸಿನ ನೆಮ್ಮದಿಗಾಗಿ

ಅರಿತರೂ ಅರಿಯದಂತೆ,

ಕಂಡರೂ ಕಾಣದಂತೆ,

ಕೇಳಿದರೂ ಕೇಳದಂತೆ,

ಅತ್ತರೂ ಹೇಳದಂತೆ ,

ನೊಂದರೂ ಕಾಣದಂತೆ,

ನಿನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ನೀನೀರು,

ನಿನ್ನ ಮನಸಿನ ನೆಮ್ಮದಿಗಾಗಿ.

ಕೆದಕಿದಷ್ಟೂ ರಾಡಿಯಾಗುವ,

ತಿಳಿದಷ್ಟು ಮನಸು ನೋಯುವ,

ಕೇಳಿದಷ್ಟು ಮೌನ ವಹಿಸುವ, 

ಭಾವಬಂಧನದಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬಂದು,

ಹೊಸತು ಹುಡುಕುವ ತವಕ ನಮ್ಮಲಿರಲಿ,

ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟು ಮನಸು ಹಗುರಾಗಿಸುವ,

ವಿದ್ಯೆ ಮರೆಯದಿರಲಿ.

ಎಲ್ಲ ಹಳೆ ನೋವುಗಳ, ಕೋಪ ತಾಪಗಳ,

ಬಿಟ್ಟು ಸಾಗೋಣ ಮುಂದೆ,

ಒಳಗಡೆಯೆ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟು, ಅದು ವೃಣವಾಗುವ ಮುನ್ನ, ತಡೆಯದೆ ಹಚ್ಚೋಣ ನಗುವಿನ ಮುಲಾಮು, 

ಹರಿದು ನದಿಯಾಗಲಿ ಕಣ್ಣೀರ ಧಾರೆ,

ಹೊಸ ಹುಲ್ಲು ಚಿಗುರಲಿ, 

ಬರಡು ಮರುಭೂಮಿಯಲಿ ,

ಕೆಡುಕು ಮಾಡುವ ಕೈಗಳಿರಲಿ,

ಅಣಕವಾಡುವ ಬಾಯಿಯಿರಲಿ,

ಕೆಂಡ ಕಾರುವ ಕಣ್ಣೆ ಇರಲಿ,

ಅಳುಕಬೇಡ, ಅಂಜಬೇಡ,

ನಂಬಿದವನು ಕಾವ ನೋಡ,

ಮನದಲಿನಿತು ನೋಯಬೇಡ,  

ಅವನ ಲೀಲೆ ಮರೆಯಬೇಡ.

ಒಳಿತ ದಾರಿ ತೊರೆಯಬೇಡ,

ನಿನ್ನ ಮನಸು ನೀನು ನೋಡ,

ನಿನ್ನ ಮನಸು ನೀನು ನೋಡ.

ಬಾಳ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ

ಪಡೆದ ಜನ್ಮ ಸಾರ್ಥಕವಾಗುವಂತೆ,

ದುಡಿದುಡಿದು ಸವೆದು,

ಹರಿವ ಬೆವರ ಹನಿಗಳ,

ತೃಪ್ತಿಯಿಂದ ಒರೆಸಿ,

ತಂಗಳನ್ನವನೂ ಮನಪೂರ್ತಿ ಹಂಚಿ ತಿಂದು,

ಕಣ್ತುಂಬ ನಿದ್ದೆ, ಪರಿಪೂರ್ಣ ಆರೋಗ್ಯ,

ಅತ್ತು, ನಕ್ಕು ಹಗುರಾಗಿ,

ನೂರು ವರುಷ ಬಾಳಿದರು

ನಮ್ಮ ಹಿರಿಯರು.

ಆಡಲು ಮಾತಿಲ್ಲದೆ,

ಅಳಲು ಮನಸಿಲ್ಲದೆ,

ನಗಲು ಕಾರಣವಿಲ್ಲದೆ,

ಕೇಳಲು ಸಮಯವಿಲ್ಲದೆ,

ಕುಂಟು ನೆಪಗಳ ಆಸರೆಯಲಿ,

ಕೊರಗಿ ಕರಗುತ್ತಾ ಬೇಯುವ ನಾವು,

ಮನದಿ ಚಟಗಳ ದಾಸರಾಗಿ, 

ನಮ್ಮನ್ನೇ ನಾವು ಮರೆತು,

ದೇಹ ರೋಗರುಜಿನಗಳ ತಾಣವಾಗಿ,

ಕಾಣದ ಕಡಲಿಗೆ ಹಂಬಲಿಸುವ ನಾವು,

ಗುರಿಯಿಲ್ಲದ ದೋಣಿಯ ಪಯಣಿಗರು.

ಇಂದು ಬದಲಾಗಬೇಕಿದೆ ಬದುಕಿಗಾಗಿ,

ಮತ್ತೆ ಮರಳಬೇಕಿದೆ ಇತಿಹಾಸದೊಳಗೆ,

ಮರೆತಿರುವ ವಿಜ್ಞಾನ ಹೊಸದಾಗಿ ಬರಲಿ,

ಬದುಕಿನ ಲೆಕ್ಕಕ್ಕೆ ಇತಿಮಿತಿಯು ಇರಲಿ,

ತಪ್ಪಿರುವ ಎದೆತಾಳ ಸಮನಾಗಿ ನಿಲಲಿ,

ತಪ್ಪಿರುವ ಹೆಜ್ಜೆಗಳು ನಿಜಹದಕೆ ಸಾಗಲಿ,

ತುಸು ನಿಂತು, ನಸುನಕ್ಕು ಸಾಂತ್ವನವ ಹೇಳೋಣ, 

ಕಿವಿಗಳನು ಅಗಲಿಸುತ, ಹೃದಯ ಭಾರವನು ಇಳಿಸೋಣ,

ಕಾಯಕದ ಕೈಲಾಸ ನಿಜಸೂತ್ರ ಅರಿಯೋಣ,

ಶರಣಾಗಿ ಬಾಳಿದರೆ ಸುಖವಿಹುದು ಎನ್ನೋಣ,

ಹದವರಿತು ಉಣ್ಣುವುದ ಹೊಸದಾಗಿ ಕಲಿಯೋಣ,

ಸುಖನಿದ್ದೆ ಬಳಿಬರಲು ಕಾಯಿಸದೆ ಮಲಗೋಣ,

ಆರೋಗ್ಯಭಾಗ್ಯವನು ಮುದ್ದಾಗಿ ಪಡೆಯೋಣ,

ಮರಳೋಣ ಮರಳೋಣ ಬದುಕಿಗೆ ತೆರಳೋಣ,

ಹಳೆದಾರಿ ಹೊಸನೋಟ ಹಸಿರು ಉಸಿರಾಗಿರಲಿ,

ಕಣ್ತೆರೆದು, ಮನ ತೆರೆದು, ನಗು ನಗುತ ಬದುಕೋಣ, ನಗು ನಗುತ ಬದುಕೋಣ.

ಹಕ್ಕಿ ಗೂಡಿಗೆ ಮರಳಿದೆ

ಕಡಲು ದಾಟಿ ದೂರ ಹಾರಿದೆ ಹೊಸ ಹಕ್ಕಿ,

ಹೊಸ ಕನಸು ಕಟ್ಟಲು,

ಹೊಸ ಗೂಡು ಹುಡುಕಲು,

ಹಸಿದ ಹೊಟ್ಟೆ ಹೊರೆಯಲು,

ಜಗವು ಹೊಸತಾಗಿದೆ,

ಬಲು ಸುಂದರವಾಗಿದೆ,

ಹಳೆಯ ಗೂಡು ಹಳತಾಗಿದೆ,

ತಾಯಿ ಬೇರು ಸಡಿಲಾಗಿದೆ,

ಕೈಯ ತುತ್ತು ಮರೆತಾಗಿದೆ,

ಹಣದ ಬೆನ್ನು ಹತ್ತಿದೆ,

ಕರುಳ ಕರೆ ಕೇಳಿಸದೆ,

ಬಹಳ ಕಾಲವಾಗಿದೆ.

ಹೊಸ ಗೂಡು ದೊರಕಿದೆ,

ರಥವು ಕೈ ಸೇರಿದೆ,

ಹೃದಯ ರಾಗ ಹಾಡಿದೆ,

ಲಾಲಿ ಹಾಡು ಕೇಳಿದೆ..

ಊರ ದಾರಿ ಮರೆತಿದೆ, 

ಇಲ್ಲೇ ಸುಖವಾಗಿದೆ,

ಸ್ವರ್ಗ ಬಳಿಯೆ ಬಂದಿದೆ,

ಅದು ತಾನಾಗಿಯೇ ಕಾದಿದೆ.

ಸುಖದ ನೆರಳ ಬಾನಲಿ,

ಕಾರ್ಮೋಡ ಕವಿದಿದೆ,

ಕರೋನಾ ಮಾರಿ ಕಾಡಿದೆ,

ಊರ ನೆನಪಾಗಿದೆ.

ಕೆಲಸ ಹೊರಟು ಹೋಗಿದೆ,

ಕೈ ಖಾಲಿಯಾಗಿದೆ,

ಆರೋಗ್ಯ ಮೂಲೆ ಸೇರಿದೆ,

ಬದುಕು ಬಂಧನವಾಗಿದೆ.

ಮುತ್ತು ಜಾರಿ ಹೋಗಿದೆ,

ಕೈ ತುತ್ತು ನೆನಪಾಗಿದೆ,

ಬೇರೆ ದಾರಿ ಕಾಣದೆ,

ಹಕ್ಕಿ ಊರ ದಾರಿ ಹಿಡಿದಿದೆ.

ತಾಯಿ ನೆಲದ ಘಮಲು,

ಮೂಗಿಗೆ ತಾಗಲು,

ಹೊಸ ಹುರುಪು ಬಂದಿದೆ,

ಎಲ್ಲ ನೋವು ಮರೆಸಿದೆ.

ಹೆತ್ತ ಒಡಲು ತಣಿಸಿದೆ,

ಕಣ್ಣೀರ ಕಡಲು ಹರಿದಿದೆ,

ಹೇಳಲು ಪದವಿಲ್ಲದೆ,

ಜೀವ ಒದ್ದಾಡಿದೆ.

ಕೈ ತುತ್ತು ದೊರಕಿದೆ,

ಒಲವ ನೋಟ ಜೊತೆಗಿದೆ.

ಜೀವ ಹಗುರಾಗಿದೆ,

ನಿದ್ದೆ ಜೋಂಪು ಹತ್ತಿದೆ.

ಹಕ್ಕಿ ಬೆಳಗ ಸಾರಿದೆ,

ಹಸಿರು ಗದ್ದೆ ಕರೆದಿದೆ,

ಹಾರೆ ಕತ್ತಿ ಕೈ ಸೇರಿದೆ,

ದುಡಿದು ತಿನುವ ಮನಸ್ಸಾಗಿದೆ.

ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಾ ಅನ್ನವು,

ಮನಸು ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿಯು,

ಅದರ ಒಳಗೆ ಶಾಂತಿಯು,

ಕಣ್ಣು ತುಂಬಾ ನಿದ್ದೆಯು,

ಪರಿಶುದ್ಧ ಗಾಳಿಯು,

ಉತ್ತಮ ಆರೋಗ್ಯವೂ,

ಇದರ ಮುಂದೆ ಶೂನ್ಯವು,

ದೊಡ್ಡ ಹುದ್ದೆ, ಕೈ ತುಂಬ ಹಣ.

ಹಳೆಯ ಗೂಡು ಸೊಗಸಾಗಿದೆ,  

ನೋಟ ಮಾತ್ರ ಬದಲಾಗಿದೆ,

ಹಕ್ಕಿ ಗೂಡಿಗೆ ಮರಳಿದೆ,

ತಾಯಿನಾಡನು ಮರೆಯದೆ||2||

ನಾನಿನ್ನು ಮರೆತಿಲ್ಲ

ನಾನಿನ್ನೂ ಮರೆತಿಲ್ಲ,

ಅತ್ತಾಗ ಹೆಗಲಾದವರನು,

ಬಿರುಬಿಸಿಲಿಗೆ ನೆರಳಾದವರನು,

ಕಲ್ಲುಮುಳ್ಳಿನ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಜತೆ ನಡೆದವರನು,

ಒಳಿತು ಬಯಸಿದವರನು,

ಕತ್ತಲಲಿ ದಾರಿತೋರಿದವರನು,

ತಿದ್ದಿ ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳಿದವರನು,

ವಿದ್ಯೆಯ ಧಾರೆ ಎರೆದವರನು,

ತಾನು ಕರಗಿ ನನಗೆ ನೀರೆರೆದವರನು,

ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ಕಾದವರನು,

ನನಗಾಗಿ ಜೀವನವನು ತೇದವರನು ,

ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಋಣಭಾರವಿದೆ,

ಅದರ ಜತೆ ಭಾರವಾದ ಹೃದಯವೂ.!

ನಾನಿನ್ನೂ ಮರೆತಿಲ್ಲ,

ಅಪವಾದ ಹೋರಿಸಿದವರನು,

ಬೆನ್ನಹಿಂದೆ ಆಡಿಕೊಂಡವರನು,

ನಂಬಿಕೆಗೆ ಮೋಸಮಾಡಿದವರನು,

ಬೆನ್ನಿಗೆ ಚುಚ್ಚಿದವರನು,

ಕಣ್ಣೀರಿಗೆ ಕಾರಣರಾದವರನು,

ಕುಹಕದ ನಗು ನಕ್ಕವರನು,

ತಟ್ಟೆಗೆ ಕೈಯಿಕ್ಕಿದವರನು,

ಭರಿಸಲಾಗದ ನೋವಿದೆ,

ಜತೆಗೆ ಭಾರವಾದ ಹೃದಯವೂ.!

ನಾನಿನ್ನೂ ಮರೆತಿಲ್ಲ,

ಓ ದೇವರೇ, ನೀನು ಕಾಯುವೆಯೆಂದು,

ನೀನು ಲೆಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಪಕ್ಕ,

ಪಾಪ ಪುಣ್ಯಗಳ ಕೊಡವು ತುಂಬಿದ ಮೇಲೆ,

ನೀನು ಕಾಯುವುದಿಲ್ಲ, ಅರೆಕ್ಷಣವೂ,

ಕೊಡುವುದೆಲ್ಲವ ಕೊಡುವೆ ಅಸಲು ಸಮೇತ,

ಕಾಯಬೇಕಿದೆ ಅಷ್ಟೇ ತಾಳ್ಮೆಯಿಂದ,

ನಂಬಿಕೆಯ ತೊರೆದಿಲ್ಲ,

ನಾನಿನ್ನೂ ಮರೆತಿಲ್ಲ,

ನೀನು ಜತೆಗಿರುವೆಯೆಂದು, 

ನಾನಿನ್ನೂ ಮರೆತಿಲ್ಲ...

ಬದಲಾವಣೆ

ಅಪ್ಪ ನೆಟ್ಟ ಆಲದ ಮರ ತುಸು ಹಳತಾಯಿತು,

ಕಾಯದಿರಿ ಧರೆಗುರುಳಲು.

ಹೊಸ ಮರವ ನೆಟ್ಟು ಬಿಡಿ, ನೆರಳಾಗಲಿ,

ನಿಮಗೂ, ಮಕ್ಕಳಿಗೂ, ಅತ್ತ ಬಂದವರಿಗೂ,

ಸಮಯ ಬೇಕಿದೆ ಅದಕು, ಚಿಗುರಲು, ಬೆಳೆಯಲು, ಕಲಿಯಲು ಒಳಹೊರಗುಗಳ.

ಹುಸಿ ಊರುಗೋಲುಗಳ ನೀಡದಿರಿ,

ಎಳೆಯ ಗಿಡಕೆ,

ಅದು ಕಲಿಯಲು ತಾನಾಗಿಯೇ ಬದುಕಲು,

ಎಲ್ಲಿ ಚಿಗುರಲಿ, ಎಲ್ಲಿ ಬೇರುಬಿಡಲಿ,

ಕೇಳದಿರಲಿ ಯಾರನೂ,

ಕಾಯದಿರಲಿ ಪರರನು.

ಸಂಬಂಧಗಳ ಉಳಿಸಲು, ಎಷ್ಟೆಂದು ಹೆಣಗುವಿರಿ,

ಜೀವ ಬಳಲುವ ತನಕ, ತಾಳ್ಮೆ ಮುಗಿಯುವ ತನಕ....ಕಾಯದಿರಿ...

ಹೇಳಿಬಿಡಿ ಮನದ ಮಾತು,

ಅರ್ಥವಾದರೆ ಹೊರೆ ಕಡಿತವಾಗುವುದು,

ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಮನದ ಭಾರವಾದರೂ ಇಳಿಯುವುದು, ಚಿಂತಿಸದಿರಿ.

ತುಸು ನಗಲು

ಕಲಿತ ವಿದ್ಯೆಯ ಮರೆತು,

ಕೋಟಿ ವಿದ್ಯೆಯ ಕಲಿತು,

ಬದುಕಿನ ಸಾಗರದಿ ಈಜು ಕಲಿಯುತ್ತಾ,

ಬಂದ ಅಲೆಯ ಜೊತೆ ಒಂದಾಗಿ,

ತೇಲುತ್ತ ಮುಳುಗುತ್ತ , ಕನಸಿನ ಹರಿಗೋಲು ಹಿಡಿದು, ಸೋಲದಾ ಛಲದಲಿ,

ಮುಂದೆ ಸಾಗುವಳು, ದಣಿವು ಮರೆತು.

ಕರುಳ ಬಳ್ಳಿಗಳ ನೆರಳು ತಾನಾಗಿ,

ತುಸು ಬಾಡದಂತೆ, ನೀರು ಗೊಬ್ಬರವುಣಿಸಿ,

ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಹರಡದಂತೆ, ಊರುಗೋಲನು ಕೊಟ್ಟು, ಮನತುಂಬ ಆಸೆ, ನಂಬಿಕೆಯಿಟ್ಟು 

ಭರವಸೆಯ ನಾಳೆಗಾಗಿ, ಹಗಲುಗನಸುಗಳ ಕಾಣುತ್ತಾ, ಅದ ನಿಜವಾಗಿಸುವ ಭರದಲ್ಲಿ ,

ಮರೆತಿಹಳು ಹಗಲು ರಾತ್ರಿಗಳ..

ಅತ್ತರೂ ಅಳದಂತೆ ,

ನಗದಿದ್ದರೂ ನಗುತ್ತಿರುವಂತೆ,

ಖುದ್ದು ನಟಿಸುವ ಅವಳು,

ಮಹಾನಟಿಯಲ್ಲ, ಹಣಕಾಗಿ ನಟಿಸುವುದೂ ಅಲ್ಲ, ತನ್ನವರಿಗಾಗಿ, ನೋವ ನುಂಗಿದವಳು,

ಹೊತ್ತು ಹೆತ್ತವರ ಋಣವ ಮರೆಯದ,

ಪಣವ ತೊಟ್ವವಳು.

ಎಲ್ಲ ಜಂಜಡದಲ್ಲಿ, ಮರೆತಿಹಳೆ ತನ್ನ ತಾನು,

ಇಲ್ಲ ಹಾಗೇನಿಲ್ಲ, ಸಮಯ ಹುಡುಕುವಳು,

ತನಗಾಗಿ ತಾನು, ಬಳಲಿ ಬೆಂಡಾದಾಗ, ಒಂದು ನಿಟ್ಟು ಸಿರು ಬಿಡಲು, ಬಿಡುವಾದ ಕಿವಿಗೆ ಆಕಾಶವಾಣಿಯ ಕಲರವ ಕೇಳಿಸಲು, ಮನದ ಭಾರವ ಲೇಖನಿಗೆ ಹೇಳಲು, ಕೆಲಸದ ಜೊತೆ ಮನೋರಂಜಿಸಲು, ಕಲಿತಿದ್ದಾಳೆ ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಸಂತೈಸಲು, ನೋವು ಮರೆತು  ನಗಲು,

ತುಸು ನಗಲು....

ತಾಳ್ಮೆ

ಕಡಿದಷ್ಟೂ ಚಿಗುರುವ ಮರದ,

ಮರೆಯದ ತಾಳ್ಮೆ,

ತೆಗೆದಷ್ಟೂ ಕಟ್ಟುವ ಜೇಡನ

ಮುಗಿಯದ ತಾಳ್ಮೆ,

ಎಸೆದ ಕಸವನ್ನು ಮೇಲಕ್ಕೆಸೆಯುವ

ಸಾಗರದ ತಾಳ್ಮೆ,

ತೆಗೆದಷ್ಟು ಮತ್ತೆ ಜೇನು ಕೂಡಿಸುವ,

ಜೇನಿನ ತಾಳ್ಮೆ,

ಕಸ ಕಡ್ಡಿ ಸೇರಿಸಿ ಗೂಡು ಕಟ್ಟುವ

ಹಕ್ಕಿಯ ತಾಳ್ಮೆ,

ಅಗೆದರೂ, ತುಳಿದರೂ

ಕೋಪಿಸದ ಭೂಮಿಯ ತಾಳ್ಮೆ,

ಅತ್ತರೂ, ಹೊಡೆದರೂ

ಮುನಿಯದ ಮಾತೆಯ ತಾಳ್ಮೆ,

ಹೆಗಲೇರಿದರೂ, ಮುಗಿಲ ಕೇಳಿದರೂ,

ಬೇಡವೆನ್ನದ ಅಪ್ಪನ ತಾಳ್ಮೆ,

ಅರಿತು ಕೇಳಿದರೂ, ಅರಿಯದೆ ಕೇಳಿದರೂ

ವಿವರಿಸುವ ಗುರುವಿನ ತಾಳ್ಮೆ,

ಕಲಿಯಬೇಕಿದೆ ಮಗುವೇ,

ಸದಾ ನಗುವ ಒಲವ ತಾಳ್ಮೆ,

ಅಂತರಂಗವ ಅರಿವ ತಾಳ್ಮೆ,

ಸರಿ ತಪ್ಪುಗಳ ತಿಳಿವ ತಾಳ್ಮೆ,

ಗೌರವಿಸುವ ಮೊದಲ ತಾಳ್ಮೆ,

ಹಂಚಿ ತಿನುವ , ನಿಜದ ತಾಳ್ಮೆ,

ಶರಣು ಎನುವ ಶರಣರ ತಾಳ್ಮೆ,

ಸೋತು ಗೆಲ್ಲುವ ನಿತ್ಯ ತಾಳ್ಮೆ,

ತನ್ನ ತಾನು ಮರೆತ ಯೋಧನ ತಾಳ್ಮೆ,

ತಾಳುತ ಬಾಳುವುದೇ ನಿಜದ ಮೇಲ್ಮೆ,

ತಿಳಿ ನೀನಿದರ ಗೆಲ್ಮೆ..

ತಿಳಿ ನೀನದರ ಮೇಲ್ಮೆ.

ಜಾಣ ಕಿವುಡು

ಹೇಳಿದ್ದು ಕೇಳಲು ಒಲವಿಲ್ಲದರಿಗೆ,

ಕೇಳಿದರೂ ಉತ್ತರಿಸಲು ಇಚ್ಚೆಯಿಲ್ಲದರಿಗೆ,

ಹೇಳಲು ಉತ್ತರವೇ ಇಲ್ಲದವರಿಗೆ,

ಕೇಳಿ ಕೇಳಿ ಸುಸ್ತಾದವರಿಗೆ,

ಕೇಳಿದ್ದನ್ನು ಈಡೇರಿಸಲಾಗದವರಿಗೆ,

ಸತ್ಯ ಹೇಳಲಾಗದರಿಗೆ,

ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಯೋಚನೆ ತುಂಬಿದವರಿಗೆ,

ಬಹುದೊಡ್ಡ ವರದಾನ, ಈ ಜಾಣ ಕಿವುಡು.

ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹೇಳಲು ಸಮಯವಿಲ್ಲದವರಿಗೆ,

ಹೇಳಿದ್ದೇ ಹೇಳುವ ತಾಳ್ಮೆಯಿಲ್ಲದರಿಗೆ,

ಸ್ವಾಭಿಮಾನಿಯಾದ ಗುಣವುಳ್ಳರಿಗೆ,

ಕಾಯಲಾಗದ ಅಸಹಾಯರಿಗೆ,

ಅರ್ಥಮಾಡಿಸುವ ಒಲವಿಲ್ಲದವರಿಗೆ,

ಬಲು ದೊಡ್ಡ ಶಾಪ ಈ ಜಾಣ ಕಿವುಡು.

ಅದೇನು ಹುಟ್ಟಿನಿಂದ ಬಂದಿದೆಯೋ,

ಅದನ್ನು ಅವರೆಲ್ಲಿ ಕಲಿತರೋ ?

ಕಿವಿಗೆ ಏನು ಹೊಕ್ಕಿದೆಯೋ,

ಇವರದು ದಪ್ಪ ಚರ್ಮವೋ,

ಕಿವಿ ಕೇಳುವುದೇ ಇಲ್ಲವೋ,

ಈ ಕಲ್ಲು ಬಂಡೆಯ ಹತ್ತಿರ,

ಮಾತಾಡಿ ಏನು ಫಲ,

ಎಂದು ಬಯ್ಯದೆ ಇರುವರೆ ಯಾರಾದರೂ?

ಮಾಡಲು ಕೆಲಸವಿಲ್ಲ, ಅರಿಯಲು ಬುದ್ಧಿಯಿಲ್ಲ

ಎಷ್ಟು ವಟಗುಟ್ಟುತ್ತಾರೆ ಇವರು,

ತಲೆ ಕೆಟ್ಟು ಹೋಗಿದೆ ಇವರ ಮಾತು ಕೇಳಿ,

ಇರಲಿ, ಇವರಿಗೆ ಕಲಿಸಬೇಕು ಎಂದು,

ಮೌನವ್ರತ ಮಾಡುವವರು,

 ಬಯ್ಯಬಹುದು ಒಳಗಿನಿಂದ,

ಮತ್ತೆ ಒಳಗೊಳಗೇ ನಗುತ್ತಿರಬಹುದು,

ತಮ್ಮ ಜಾಣ ಕಿವುಡಿಗೆ.

ಅವರಿಗೆ ಅವರು ಸರಿ,

ಇವರಿಗೆ ಇವರು ಸರಿ,

ಹೇಳುವುದು ಯಾರು? ಯಾವುದು ಸರಿ?

ಅವರಿವರ, ಇವರವರ, ಅರಿತು ಬಾಳಿದರೆ

ಆಗುವುದು ಎಲ್ಲ ಸರಾಸರಿ.

ಆಗುವುದು ಎಲ್ಲ ಸರಾಸರಿ...

ಎಲ್ಲಿಗೆ ಈ ಪಯಣ?

ಎಲ್ಲಿಗೆ ಈ ಪಯಣ?

ಮುಗಿಯದ ಈ ಕದನ,

ಕಾಡಿದೆ ಈ ಕವನ,

ಮರುಗಿದೆ ಕವಿಮನ,

ಅರೆಬಟ್ಟೆ, ಮುರಿದ ಮನೆ,

ಹಸಿದ ಕಂಗಳು,

ಉರಿದಿದೆ ಸಂಸಾರದ ಸಂಸ್ಕಾರ,

ಉಳಿದುದು ಬರಿ ತಿರಸ್ಕಾರ.

ಒಂದೆಡೆ ಮೆರೆಯುವ, ಮೈಮರೆಯುವ,

ಲಾಲಸೆಯ, ಸುಖ ಬಯಸುವ,

ನಿಯಮವಿರದ, ಅಂಕೆ ಮೀರಿದ,

ಸುಂಕವಿಲ್ಲದ ನಡತೆ.

ಇನ್ನೊಂದೆಡೆ ಮರುಗುವ, ಕರಗುವ,

ನೀತಿಗಂಜುವ, ನಿಯಮ ಮೀರದ,

ಚಿಪ್ಪಿನೊಳಗೆ ಅಡಗಿಕೊಳ್ಳುವ, 

ಬಲಿಪಶುವಿನ ಒಡಲ ಉರಿ.

ಅವರಿಗೆ ಬೇಕಾಗಿದೆ ಸುಖ,

ಅವಳಿಗಿಲ್ಲಿ ಮುಗಿಯದ ಶೋಕ,

ನ್ಯಾಯ ದೊರೆವುದೇ ಇಲ್ಲಿ,

ಅವಳ ಕಾಯುವಿಕೆಯಲ್ಲಿ.

ಪರರಿಗೆ ಹೇಳುವ ನೀತಿ

ಅನ್ವಯಿಸದೆ ಅದೆ ರೀತಿ,

ಯಾರು ತಿಳಿವರು ಇದರ ಶ್ರುತಿ

ಅವರಿಗಿಲ್ಲ ಯಾರ ಭೀತಿ.

ಹೀಗೆ ನಡೆದರೆ ಬಾಳುವ ರೀತಿ

ಎಲ್ಲಿಗೆ ಮುಟ್ಟುವುದೊ ಈ ವಿಕೃತಿ,

ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ, ಕದ್ದು ಮುಚ್ಚಿ ಹಾಲು ಕುಡಿಯುವ ಬೆಕ್ಕಿನ ಚೆಲ್ಲಾಟ.

ಆಸೆ ಮುಗಿಯುವ ತನಕ

ವಯಸ್ಸು ಮೀರುವ ತನಕ,

ಕಾಲ ಕರೆಯುವ ತನಕ,

ಕಾಯಬೇಕೆನು? ಬಿಡದೆ ತಾನು?

ಹಾಗೊಮ್ಮೆ ಹೀಗೊಮ್ಮೆ,

ಹೊಯ್ದಾಡುತ್ತ ಸಾಗುವ ಮನಸಿಗೆ,

ಕಣ್ಣೀರ ಸಾಂತ್ವಾನ,

ತುಸು ನೆಮ್ಮದಿಯ ನಿದ್ದೆ,

ಮರೆಯದೆ ಕೊಟ್ಟಿರುವ,

ಕರುಣಾಳು ದೇವರಿಗೆ,

ಮರೆತು ಶರಣಾಗುವುದ,

ಮರೆತಿಲ್ಲ ಅವಳು, ತೊರೆದಿಲ್ಲ ಅವಳು...